Bechterew Rugpijn

Omdat de ziekte van Bechterew niet plots optreedt en de klachten meestal sluipend beginnen, is het niet altijd simpel om een juiste diagnose te stellen. De aantasting van de gewrichten kan ook heel lang zonder symptomen, en dus zonder specifieke klachten, verlopen. De aanvankelijke klachten (lage rugpijn en stijfheid) worden ook vaak miskend en eerder toegeschreven aan overbelasting. Typerend is dat de klachten vooral ’s morgens voorkomen en dat ze geleidelijk kunnen verdwijnen als de patiënt voldoende beweegt. Soms hebben de eerste klachten niets met de rug te maken, maar eerder met de handen of de ogen. Dit komt door het inflammatoir karakter van de aandoening. Ontstekingen doen zich dus niet alleen voor in de gewrichten, maar ook in de slijmvliezen. Deze factoren zorgen ervoor dat het vaak maanden en zelfs jaren duurt voor de diagnose van Bechterew met zekerheid gesteld kan worden.

Diagnostiek

Diagnose betekent het vaststellen van een ziekte. Dit kan door een algemeen klinisch onderzoek en indien nodig door een aanvullend gespecialiseerd onderzoek.

Klinisch onderzoek

Een arts zal eerst naar uw verhaal luisteren en u lichamelijk onderzoeken. Bij dit klinisch onderzoek vraagt hij of zij om uw klachten te beschrijven. Bij Bechterew zijn de belangrijkste aandachtspunten pijn en stijfheid. De arts onderzoekt ook de beweeglijkheid van uw rug. De diagnose Bechterew kan bijna met zekerheid gesteld worden bij chronische inflammatoire rugpijn. Deze rugpijn wordt gekenmerkt door ontstekingen gedurende minstens zes maanden.

Bij het stellen van de diagnose van Bechterew is het voor de arts belangrijk het verloop van uw klachten te kennen: ‘s nachts en ‘s morgens is er meer stijfheid en pijn, maar deze klachten nemen af als u beweegt. Een extra verdenking bestaat wanneer de rugpijn samengaat met andere klachten. Typerend zijn pijn in de romp en rond de ribben, stijfheid en pijnlijke pezen (hiel). De arts zal ook nagaan of er een familiale voorgeschiedenis is van Bechterew en/of reuma. De ziekte van Bechterew gaat vaak gepaard met andere ontstekingen, zoals oogontstekingen (uveïtis), ontstekingen van de opperhuidcellen (psoriasis) en chronische darmontstekingen (ziekte van Crohn). Daarom zal uw huisarts ook een onderzoek doen naar de toestand van uw ogen, uw huid (rode vlekken, korsten) en uw ontlasting (slijmerig).

Aanvullend onderzoek

Aanvullend onderzoek, zoals bloedonderzoek, röntgenonderzoek en MRI-onderzoek, zal de diagnose al dan niet bevestigen. Hiervoor verwijst de huisarts u door naar een reumatoloog.

Een bloedonderzoek is van belang om het HLA-gen op te sporen. Dit gen, dat bij 90% van de Bechterew-patiënten aanwezig is, bevestigt de aandoening. Het HLA-gen beperkt de werking van de witte bloedcellen. Dit zorgt voor minder afweer, waardoor ontstekingen optreden.

Bij Bechterew ontstaat abnormale botvorming rond de gewrichten. Op een röntgenfoto is te zien of een gewricht beschadigd of misvormd is. In de beginfase van de ziekte zijn deze beschadigingen moeilijk waar te nemen.

Een MRI-scan is daarom een beter alternatief. Bij een MRI wordt een scan gemaakt van het binnenste van uw lichaam. De afkorting staat voor Magnetic Resonance Imaging en betekent dat er een beeld gemaakt wordt met magnetische resonantie (trillingen). Een MRI-onderzoek laat vaak eerder de afwijkingen zien dan de klassieke röntgenfoto’s. Niet alleen abnormale botvorming, maar ook verharde peesaanhechtingen en ontstekingen kunnen zo waargenomen worden.